Καληνύχτα Κακόμοιρε Κυπριακέ Λαέ

Καληνύχτα Κύπρος,

Καληνύχτα κακόμοιρε κυπριακέ λαέ, καληνύχτα ευοίωνο μέλλον  των παιδιών μας!!!

Απαισιόδοξος ή απλά ρεαλιστής? Το αφήνω στην κρίση σας.

Πενήντα χρόνια παράνομης εισβολής και κατοχής, πενήντα χρόνια διαίρεσης, πενήντα χρόνια κοροϊδίας.

Ακούω και διαβάζω τις τελευταίες μέρες (μιας και αυτό είναι που πουλάει μέρες που είναι) για πραξικοπηματίες και αντιστασιακούς, για μακαριακούς και γριβικούς, για χούντες, για  ήρωες και προδότες, για στεφάνια και για τιμές που πρέπει να αποδοθούν ή όχι. Ο καθένας τα βλέπει από την δική του οπτική γωνία  αφήνοντας έξω από την ιστορία του τα κομμάτια αυτά που δεν τον συμφέρουν, αυτόν ή την ιδεολογία-πεποίθηση του. Έτσι κι αλλιώς είναι δεδομένο πλέον ότι πολιτικές καριέρες χτίστηκαν (αλλά και πλούτισαν) με βάση το Κυπριακό και  στα (κούφια πλέον) συνθήματα  γύρω από αυτό. Την ιστορία φυσικά και δεν πρέπει να την ξεχνάμε, γιατί μάλλον θα την ξανά χρειαστούμε στον μέλλον, στην σωστή της υπόσταση όμως και ως μάθημα για το μέλλον και όχι ως μοχλός διαξιφισμών με απώτερο σκοπό τις εντυπώσεις.

Μεγάλωσα σε ένα χωριό στην πράσινη γραμμή, από πρόσφυγες γονείς. Μεγάλωσα σε ένα χωριό που κάθε τοίχος έγραφε «ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΙ». Μεγάλωσα σε ένα χωριό όπου κάθε Οκτώβριο διοργανωνόταν η Αντικατοχική πορεία προς την Μόρφου. Μεγάλωσα επίσης με ιστορίες για αγνοούμενους, για βαρβαρότητες και βιασμούς από τον τούρκικο ζυγό. Μεγάλωσα κάνοντας την στρατιωτική μου θητεία σε ένα περιβάλλον που φώναζε «ανασήκωσε την πλάτη και απόσεισε τους. Πενταδάχτυλε μου ».

Και ξαφνικά το «Δεν Ξεχνώ και Αγωνίζομαι» έγινε  Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης. Και ξαφνικά το «ανασήκωσε την πλάτη, Πενταδάχτυλε μου» έγινε επαναπροσέγγιση με τους Τουρκοκύπριους. Και ξαφνικά οι Αντικατοχικές εκδηλώσεις έγιναν εκδρομούλες για ψαράκι στην Κερύνεια. Και έτσι ξαφνικά η Εισβολή και Κατοχή έγινε απλά «Διαίρεση».

Με αυτά και με εκείνα η φράση «την πατρίδα ουκ ελάττω παραδώσω» ξεθώριασε τόσο πολύ στις καρδιές μας που σχεδόν αντηχεί ρατσιστική στα αυτιά κάποιων.

Είμαστε ένας λαός που δεν τα έχουμε ακόμη λύσει μεταξύ μας και θέλουμε να τα λύσουμε και με τον απέναντι. Είμαστε τόσο πολύ εγωιστές  που απλά αρνούμαστε να δεχτούμε πως απλά είμαστε ανίκανοι να το πράξουμε.

Και κάπου εδώ ακούω κάθε χρόνο τους εκάστοτε κυβερνώντες της Κυπριακής Δημοκρατίας να είναι αισιόδοξοι για την προσπάθεια έναρξης των συνομιλιών, ακολούθως θα είναι αισιόδοξοι για το πλαίσιο και την έκβαση των συνομιλιών και ακολούθως για την λύση του Κυπριακού.

ΑΠΟ ΠΟΥ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΠΟΡΡΕΕΙ Η ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑΣ ΣΑΣ ΚΥΡΙΟΙ????  

Η διαχρονικά και παντελώς ανύπαρχτη στρατηγική από τις κυβερνήσεις με βάση το Κυπριακό και η παντελώς έλλειψη διπλωματικής οξυδέρκειας από τους ηγέτες μας, μας οδήγησαν εδώ που είμαστε σήμερα.

Καληνύχτα Κερύνεια, καληνύχτα Αμμόχωστος, καληνύχτα Μόρφου.